Cekalkan Hati...

Lyna ada dirumah ngan mak ai....kebiasaannya, ai akan balik umah during lunch hour bila lyna ada kat umah tp hari ini ai cekalkan hati tak balik... punca utama, tak mo dan tak sampai hati tengok lyna nangis bila ai nak datang balik keje nanti....

Puncanya semalam, ai kuar kejap p antar kad kawen adik asben kat sepupu die... lyna plak, bila tengok ai cun dari biasa, mulaler p salam tangan wan die n say babai...kononnyer die akan kuar umah ngan ai ler kan... bila ai tinggalkan die, ape lagi melalak2 nangis...ai p tak lama pun, pehtu bila ai balik umah, tengok die dah tertido....kesian ai tengok die, sayu jer....

Mak ai kata, memang lama die nangis kat pintu tue, nangis sambil baring2 kat pintu.... pujuk camne cara sekalipun, memang tak makan saman punyer.... last2 mak kata, lyna agaknyer penat nangis terus jalan p kat mak ai n tertido....

Lately, sejak ayah die outstation 2 minggu nie, lyna memang jadi manja dan kalau boleh nak sepenuh perhatian dari ai... nak makan, nak ai yang suapkan, nak mandi, nak ai yg mandikan, nak siapkan pakai baju n pampers, nak ai yg siapkan....pendek kata, semua ngan ai... ikut jer mane ai pegi.... kadang tue ai marah die jugak... kita penatkan, even mak ai ada kat umah pun, ai tak harapkan die utk buat keje umah.... balik umah, memang ai bersilat wat keje itu dan ini...

Rasanya lyna trasa kurang kasih sayang kut... coz sebelum ni, jika ai buat keje umah, lyna duk ngan ayah die... skang ni, semua ngan ai kan... Even ai marah n geram kat lyna atas perangainyer yang agak cranky skang nie, MAMA TETAP SAYANG PADA KAMU DUHAI LYNA NURFITRINA...